Του Λίνου Υφαντή,
Η Μικρασιατική καταστροφή το 1922 έφερε κλυδωνισμούς στην τότε κυβέρνηση. Επιστέγασμα της ήταν η “δίκη των 6” η οποία ξεκίνησε στις 31 Οκτωβρίου 1923. Η δίκη αυτή κατέληξε στην καταδίκη σε θάνατο των 6 από τους 8 συνολικά κατηγορουμένους. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Αιτωλοακαρνάνας πρώην Πρωθυπουργός Νικόλαος Στράτος. Προς τιμήν του δόθηκε το όνομα στην τότε κεντρική Πλατεία του Αγρινίου, την “Άνω Πλατεία” το 1928. Αργότερα η Πλατεία Στράτου μετονομάστηκε σε Πλατεία Ειρήνης και φέρει μέχρι σήμερα το όνομα αυτό.
Ο Νικόλαος Στράτος δεν ήταν ο μόνος Αιτωλοακαρνανάς που εμπλέκονταν με τη “δίκη των 6”. Μέλος του έκτακτου στρατοδικείου ήταν και ο καταγόμενος από τις Φυτείες Ξηρομέρου Συνταγματάρχης Θεόδωρος Χαβίνης. Ο Χαβίνης μάλιστα ήταν από τα μέλη του δικαστηρίου που αρνήθηκαν να δώσουν χάρη στους κατηγορούμενους . Χαρακτηριστική ήταν η κατηγορία του εναντίον του διοικητή Χατζηανέστη και της κυβέρνησης, η οποία χαρακτήριζε «ανόητη» και «εγκληματική» απόφασή τους να αποσύρουν τρεις μεραρχίες από το μικρασιατικό μέτωπο και να τις μεταφέρουν στην Κωνσταντινούπολη για να εκβιάσουν τους συμμάχους. Εν τέλει το δικαστήριο τους καταδίκασε σε θάνατο.
Πέρα από τη λαμπρή στρατιωτική του καριέρα, ο Χαβίνης βουλευτής και υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις. Υπήρξε ο βουλευτής Πρέβεζας με τη μεγαλύτερη συνολικά θητεία (18 χρόνια και 4 μήνες) και κατόρθωσε να εκλεγεί 10 φορές βουλευτής της περιφέρειας αυτής.