Του Λίνου Υφαντή,
Ως πρώτοι χριστιανοί οικιστές της πόλης του Αγρινίου καταγράφονται στο άρθρο του επιστημονικού περιοδικού e-Δημοσίεση οικογένειες με τα επωνύμα Γκιόνης, Κόμπος, Σίμος, Ανδρώνης, Δούκας. ( https://www.agrinionews.gr/oi-protes-13-oikogeneies-poy-apografikan-vrachori-to-1645/ )
Η προέλευση τους στη συντριπτική πλειοψηφία ήταν βυζαντινή και δύο από αυτά παραπέμπουν σε βυζαντινούς αυτοκράτορες. Επίσης υπήρχε ένα αρβανίτικό, το Γκιόνης το οποίο παραπέμπει στον φύλαρχο Γκίνη Μπούα Σπάτα που κατείχε εκτάσεις στην Αιτωλική γη από τον 15 αιώνα μ.Χ. και κατά μία σοβαρή εκδοχή έδωσε το όνομά της στην περιοχή “Γκένοβα” που υπάρχει ως τοπωνύμιο έως και σήμερα στο Αγρίνιο. (https://www.agrinionews.gr/gkenova-palia-geitonia-agrinioy-genoyates-idrytes-i-o-gkini-mpoyas/).
Ας δούμε αναλυτικά την ετυμολογία τους.
Ανδρώνης– Από το βαφτ. Ανδρώνης,υποχωρητικά,< Ανδρόνικος. Το όνομα Ανδρόνικος ήταν πολύ διαδεδομένο στα ύστερα βυζαντινά χρόνια, ίσως λόγω των δύο αυτοκρατόρων Ανδρόνικων,14ος αι.. Εμφανίζεται και σαν Ανδρωνάς τον 13ο αιώνα στη Θεσσ/κη.Και όνομα οικισμού στην Ηλεία, Αντ(δ)ρώνη(του).(BZP) (ΑΝΧΜ).
Γκιόνης-Γκίνης– Από την αρβαν. εκδοχή του βαφτ. Ιωάννης-Γιάννης. Γκιώνης < αλβανική Gjon (≈Ιωάννης) + -ης < ελληνιστική κοινή Ἰωάννης (αντιδάνειο) < εβραϊκή יוחנן (Yōḥānān) < יהוחנן (Yəhōḥānān: ο θεός είναι ελεήμων). Παραπέμπει στον αρβανίτη φύλαρχο Γκίνη Μπούα Σπάτα.
Δούκας– δουξ ο· δούκας, βυζ.στρατιωτικός ή πολιτικός διοικητής, άρχοντας, <λατ. Dux, Και όχι σπάνιο βαφτιστικό ήδη απο τη βυζαντινή εποχή λόγω της μεγάλης αυτοκρατορικής οικογένειας των Δουκών, όπως έδωσαν και οι άλλες σημαντικές μεσαιωνικές ελληνικές οικογένειες, βλ. Λάσκαρης/Λασκαρίνα, Δούκας/Δούκισα, Ράλλης/Ραλλού, Κομνηνός κ.α.{ΜΣΚ}.
Κόμπος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κόμπος < ελληνιστική κοινή κόμβος (ταινία, αγκράφα) (προφορά /ˈkombos/). (μεταφορικά) καύχηση, κομπορρημοσύνη, κομπασμός.
Σίμος. ανδρικό όνομα & ανδρικό επώνυμο (θηλυκό Σίμου). Προέρχεται από το βαφτιστικό Συμεών.
Πρώτη δημοσίευση:
Ηλία (Λίνος) Υφαντής, Οι πρώτοι απογεγραμμένοι κάτοικοι του Βραχωρίου το 1645, περ. e-Δημοσίευση, τχ.1, Μάρτιος 2022..